Dit is het debuut van sopraansaxofonist Yuval Cohen op ECM records, hij treedt daarmee in de voetsporen van zijn bekendere broer trompettist Avishai Cohen en ook zijn zusje Anat Cohen speelt jazz op de klarinet, een muzikale familie dus. De andere leden van het kwartet zijn Tom Oren (piano), Alon Near (contrabas) en Alon Benjamini (drums). Alle drie zijn goede vrienden van Yuval hetgeen de muzikale samenwerking ten goede komt. Alle acht composities op dit album zijn van de hand van Yuval. Gezien de aard en sfeer van de muziek zou je best kunnen spreken van kamerjazz. Het album gaat van start met het ingetogen “First Meditation”, een sfeervolle compositie met lang aangehouden notenreeksen van Yuval op zijn sopraansax en zacht twinkelende piano akkoorden. De piano opent ook “The Dance of the Nightingale” gevolgd door forse baspatronen en uiteraard de etherische klanken van Yuval’s sopraansax.

“Avia” is een typisch voorbeeld van de kamerjazz op dit album, serene klanken van sax, piano en bas die een streling vormen voor de luisterende oren. Hetzelfde kan gezegd worden van het titelnummer “Winter Poem” met een glansrol voor Tom Oren met zijn smaakvolle pianospel. Het verstilde “Song for Lo Am” vormt voor mij een van de absolute hoogtepunten van dit album door het emotievolle haarscherpe spel van Yuval , een fraaie bassolo vormt de bekroning van dit ontroerende nummer ! In “For Charlie” horen we Yuval ook op melodica waardoor de weemoedige sfeer nog eens extra wordt aangezet, het doet sterk denken aan de gevoelvolle klanken van Toots op zijn chromatische mondharmonica. Een indrukwekkend album dat je weg mijmeren uit deze benarde tijden.

Jan van Leersum.